Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης
Αναζήτηση  
Αρχική Σελίδα :: Υπηρεσίες Xρηστών :: Κλειστές Συλλογές (Σπάνια & Πολύτιμα) :: Κλειστές συλλογές :: Αγορές & δωρεές :: Γιώργης Ανδρουλιδάκης, 1906-1974
Κλειστές συλλογές

Κορυφαίος δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης, από τις πολύ σημαντικές μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας. 

Γεννήθηκε στην Καρέ Ρεθύμνου στις 3 Μαΐου 1906, πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του (δεύτερο παιδί ο αδελφός του Ευάγγελος, μετέπειτα οικονομικός συντάκτης, γεννήθηκε το 1907).

Άρχισε από νωρίς να νιώθει τα πρώτα σκιρτήματα για τη δημοσιογραφία: σε ηλικία 14 ετών έκανε την πρώτη του έκδοση, τη δίστηλη χειρόγραφη εφημερίδα «Λιχούδης», με πληροφορίες του σπιτικού και του γενικότερου οικογενειακού του περιβάλλοντος.

Το 1924 εκδίδουν στο Ρέθυμνο μαζί με τον Παντελή Πρεβελάκη και συντροφιά μαθητών των τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου Ρεθύμνου το περιοδικό «Αθηνά» (διευθυντής ο Γιώργης Ανδρουλιδάκης, αρχισυντάκτης ο Παντελής Αποσπερίτης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Πρεβελάκη). Στην «Αθηνά» δημοσιεύει το 1925 το πρωτόλειο «Η μάνα» και στη συνέχεια άλλες συνεργασίες του με διηγήματα και ποιήματα.

Το 1926 καταδιώκεται από τις κρητικές αρχές λόγω των ιδεών του (είχε προσχωρήσει στο χώρο της αριστεράς από το 1924) και πηγαίνει στην Αθήνα. Το ίδιο έτος εντάσσεται στο ΚΚΕ κι εργάζεται ως δημοσιογράφος στον «Ριζοσπάστη», στον οποίο αργότερα έγινε αρχισυντάκτης.

Το 1929 διαγράφεται από το ΚΚΕ ως τροτσκιστής, ενώ ένα χρόνο αργότερα, χάρη στις ξένες γλώσσες που μαθαίνει (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά), εργάζεται στη«Βραδυνή» ως μεταφραστής, και στη συνέχεια στην «Καθημερινή». Το 1934 και για δέκα χρόνια θα συνεργαστεί με την «Πρωία».

Το 1936 γίνεται μέλος της Ενώσεως Συντακτών, κι αρχίζει τις πρώτες μεγάλες αποστολές και επιτυχίες του ως ρεπόρτερ. Ως διπλωματικός συντάκτης της «Πρωίας» καλύπτει τη Βαλκανική Συνδιάσκεψη, πραγματοποιεί διεξοδική έρευνα στην Πελοπόννησο, και με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες φέρνει το κοινό σ' επαφή με τη ναζιστική Γερμανία, τη στιγμή ακριβώς που στην Ελλάδα επιβάλλεται το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Το 1937, με νέα αποστολή στη Γερμανία, συμπληρώνει τα καταγγελτικάδημοσιεύματα για το Ναζισμό, ενώ ένα χρόνο αργότερα εντάσσεται στη Μυστική Επαναστατική Οργάνωση (ΜΕΟ) που αποσκοπεί στη δυναμική ανατροπή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος του '40 στάλθηκε ως πολεμικός ανταποκριτής της Πρωίας στο αλβανικό μέτωπο (ένας από τους πρώτους πέντε διαπιστευμένους αθηναίους δημοσιογράφους). Κατά την περίοδο της Κατοχής οργανώθηκε στην Αντίσταση, όπου του ανατέθηκε η μυστική εκτύπωση και κυκλοφορία κάποιου υπερκομματικού αντιστασιακού εντύπου. Μαζί με τον αδελφό του, τον επίσης κορυφαίο δημοσιογράφο Ευάγγελο Ανδρουλιδάκη, εξέδωσαν και κυκλοφορούσαν κρυφά τη «Μαχόμενη Ελλάδα», για την οποία ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος έγραψε ότι «Κανένα άλλο μυστικό έντυπο της Κατοχής δεν ήταν τόσο υπερκομματικό, τόσο συνενωτικό και τόσο συμφιλιωτικό όσο αυτό».

Το 1944 γίνεται αρχισυντάκτης της «Μάχης», και μόνιμος ανταποκριτής του αμερικάνικου πρακτορείου ειδήσεων United Press International (έως το 1967) καθώς και της βρετανικής εφημερίδας Daily Express (έως το 1974). Το 1945 γίνεται πολιτικός συντάκτης της «Ελευθερίας» με αποστολές στο Λονδίνο, Παρίσι, Κρήτη και Ιταλία, ενώ τη διετία 1948/9 γίνεται μόνιμος ανταποκριτής της «Ελευθερίας» στο Λονδίνο. Το 1951 ανέλαβε αρχισυντάκτης της «Ελευθερίας» μέχρι τη βίαιη διακοπή της έκδοσής της (1967).  

Από το 1959 αρχίζει ραδιοφωνικές ομιλίες, εξαιτίας του περιεχομένου των οποίων απολύεται το 1961. Το 1960 είχε γίνει μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Τύπου και την ίδια χρονιά, με αποστολή στη Βουλγαρία, έφερε το κοινό σ' επαφή με την κομμουνιστική χώρα. Το 1964 γίνεται αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας». Το 1967 συλλαμβάνεται από την απριλιανή δικτατορία για να απολυθεί σύντομα με περιοριστικούς όρους.

Το 1968/69 γίνεται συνεργάτης των Times του Λονδίνου και των New York Times και στη συνέχεια συνεργάζεται με την «Οικονομική Πορεία». Το 1972 εστάλη με αποστολή στο Λονδίνο, για λογαριασμό του «Βήματος», όπου μελέτησε και παρουσίασε τα μυστικά αρχεία του Foreign Office.

 

Πέθανε από καρδιά σε ηλικία 69 ετών στην Αθήνα, το βράδυ της Πέμπτης 18 Ιουλίου 1974, ενώ προσπαθούσε να διασταυρώσει μια πληροφορία για την εφημερίδα «Daily Express», της οποίας ήταν ανταποκριτής από το 1944.