1887: Γεννήθηκε στην Αθήνα.
1908: Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ (διπλωματούχος αρχιτέκτων-μηχανικός.
1915: Διδάκτωρ Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με την μελέτη του Το αέτωμα του εν Σουνίω Ναού του Ποσειδώνος.
1919-58: Καθηγητής στο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (έδρα βυζαντινής αρχαιολογίας.
1920-58: Διετέλεσε διευθυντής αναστηλώσεων των αρχαίων και ιστορικών μνημείων.
1921: Δημοσίευσε τη μελέτη Η όμορφη εκκλησιά.
1926: Ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
1927: Πρώτη έκδοση του έργου του Μοναστηριακή Αρχιτεκτονική.
1937-73: Δημοσίευση το Αρχείον των Βυζαντινών μνημείων της Ελλάδος (12 τόμοι).
1950: Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.
1951: μέχρι το θάνατό του ήταν γενικός γραμματέας της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Παράλληλα συμμετείχε στη διοίκηση άλλων επιστημονικών εταιρειών (Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία, Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών). Τακτικό ή αντεπιστέλλον μέλος σε πολλές ξένες και ελληνικές επιστημονικές εταιρείες.
1965-68: Προς τιμήν του η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία εξέδωσε το τετράτομο Χαριστήριον εις Αναστάσιον Ορλάνδον.
1978: Η Ακαδημία Αθηνών εξέδωσε τον τόμο Αναστάσιος Ορλάνδος: ο άνθρωπος και το έργον του.
1979: Πέθανε στην Αθήνα.
Σημαντικά έργα του:
Η ξυλόστεγος παλαιοχριστιανική βασιλική της Μεσογειακής λεκάνης ( 2 τόμοι, 1952 και 1954, Ευρετήριο 1957, 2η έκδ.1974)
Τα υλικά δομής των αρχαίων Ελλήνων (2 τόμοι, 1955 και 1958) Η Παρηγορήτισσα της Άρτης (2η έκδ. 1963)
Η Αρκαδική Αλίφειρα και τα μνημεία της (1968)
Η αρχιτεκτονική και αι βυζαντιναί τοιχογραφίαι της Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου (1970)
Η αρχιτεκτονική του Παρθενώνος (1977-1978)